تقویم تاریخ؛ از تولد امام محمد تقی(ع) تا بازگشت امام خمینی به ایران

تولد علی اصغر، کوچکترین فرزند امام حسین(ع) 

1384 سال پیش، در روز دهم رجب سال 60 هجری قمری:

«عبدالله بن حسین» معروف به «علی اصغر» ، کوچکترین فرزند امام حسین (ع) نوه گرامی رسول خدا (ص) متولد شد . در زمان ولادت وی، یزید بن معاویه به تازگی قدرت را در دست گرفته بود و درپی آن بود که با تهدید و فشار، از امام حسین (ع) بیعت بگیرد. ایشان که یزید را فردی فاسد و بی صلاحیت می دانستند حاضر به بیعت با وی نشدند و به همین دلیل حدود 18 روز پس از تولد فرزندشان علی اصغر، مدینه را به همراه جمعی از خاندان خود ترک کردند. نقش مهم حضرت علی اصغر در کربلا و هنگام جنگ سپاه یزید با امام حسین (ع) بود. وقتی همه یاران آن حضرت به شهادت رسیدند، ایشان فرزند شش ماهه خود را که به دلیل قطع آب توسط دشمن بسیار تشنه و بی تاب بود، بر بالای دست گرفتند و از آنها خواستند به او آب دهند، اما حَرملة بن کاهل اسدی، از سپاه یزید، با بی رحمی هرچه تمامتر تیری به گلوی حضرت علی اصغر زد و آن کودک شیرخوار در دم به شهادت رسید.

 

 

تولد امام محمد تقی(ع)، امام نهم شیعیان 

 1249 سال پیش در چنین روزی، دهم رجب سال 195 هجری قمری:

امام «محمد تقی» (ع)، از اهل بیت رسول گرامی اسلام (ص)، در شهر مدینه متولد شد. آن حضرت بعد از شهادت پدر بزرگوارش امام رضا (ع) ، عهده دار مسئولیت رهبری مسلمانان شد. امام محمد تقی (ع) از محبوبیت فوق العاده ای درمیان مردم برخوردار بود. آن حضرت به واسطه بخشندگی زیادی که داشت به «جواد» به معنای بخشنده مشهور شد. خانه امام جواد (ع) پناهگاه نیازمندانی بود که از همه جا ناامید شده و به مساعدت امام جواد (ع) چشم دوخته بودند. در دوران امام جواد (ع) ، حوزه نفوذ اسلام ، پهنه گسترده ای را شامل می شد. این موضوع، زمینه را برای انتقال و نشر آرای مختلف فراهم کرد و باب مباحثه و گفت و گو را میان اندیشمندان مسلمان و غیرمسلمان گشود. در این میان امام جواد (ع) به عنوان یادگار پاک پیامبر اسلام ، حضرت محمد (ص) از هر فرصت بهره می برد تا مردم را با علوم و معارف والای اسلامی آشنا سازد و از نفوذ اندیشه های غیرالهی جلوگیری کند. با عرض تبریک به مناسبت ولادت امام محمد تقی (ع)، سخنی کوتاه از آن حضرت را نقل می کنیم که فرمود: «اعتماد به خدا ، نردبانی برای تعالی است. هرکس به خداوند اعتماد کند، خداوند او را از هر بدی نجات می دهد و از هر دشمنی حفظ می کند.»

 

 

وقوع نبرد روتیر و شکست ناپلئون بناپارت

209 سال پیش در چنین روزی، اول فوریه سال 1814 میلادی:

نبرد خونین معروف به روتیر (Routier)، در محلی به همین نام، نزدیک رود اوب میان 160 هزارنفر از نیروهای متحدین متشکل از کشورهای پروس، اتریش و سوئد در برابر ارتش 42 هزار نفری فرانسه به فرماندهی ناپلئون امپراتور فرانسه اتفاق افتاد. در این جنگ، سربازان فرانسوی به دلیل نداشتن روحیه و نیز نابرابری نیروهای طرفین، نتوانستند در برابر نیروهای مجهز و تازه نفس متحدین مقاومت کنند. این جنگ سرانجام با شکست ناپلئون بناپارت پایان پذیرفت.

 

 

تاسیس جمهوری متحده عربی 

65 سال پیش در چنین روزی اول فوریه سال 1958 میلادی:

جمهوری متحده عربی بین سوریه و مصر تاسیس شد. پس از پایان جنگ سوئز و عقب‌ نشینی نیروهای انگلیس، فرانسه و رژیم صهیونیستی از خاک مصر، جمال عبدالناصر به عنوان یک رهبر ضد استعمار غرب و ضد صهیونیسم در جهان عرب مطرح شد و حیثیت و اعتباری ویژه کسب کرد. در اولین گام در جهت اتحاد میان کشورهای عربی در برابر رزیم صهیونستی و حامیان غربیش در اول فوریه 1958م سوریه قرارداد اتحاد با مصر را امضا کرد و در جریان رفراندومی در 22 فوریه 1958م، جمهوری متحد عربی با شرکت مصر و سوریه شکل رسمی به خود گرفت. آن چه مورد نظر بسیاری از توده‌ ها و برخی از نخبگان بود مسئله وحدت و یک‌پارچگی در مقابل دشمن مشترک و به ویژه صهیونیسم بود. اما شکل‌ گیری جمهوری عرب به سمت و سویى رفت که شائبه تسلط مصر بر جهان عرب را دامن می‌ زد. با تشکیل اولین کابینه مشترک در اکتبر 1958م، چهارده پست وزارتخانه ‌های مهم در اختیار مصر قرار گرفت و هفت وزارت خانه نیز به سوریه داده شد. ضمن این که مقام ریاست جمهوری نیز به جمال عبدالناصر واگذار گردید. با این حال، پذیرش ایده اتحاد سبب شد تا در فوریه 1958م، یمن نیز به این اتحادیه بپیوندد و از 8 مارس 1958م، عنوان کشورهای متحده عربی رسمیت یابد. بر اساس موافقت نامه جدید قرار شد در مرحله نخست، سیاست دفاعی و سیاست خارجی واحد اتخاذ گردد و سپس بحث اشتراک در امور گمرکی و پولی مطرح شود. اما عمر این اتحادیه دیری نپایید و به دلایل مختلفی از قبیل عملکرد مصر در سوریه، خودکامگی و بدرفتاری افسران مصری، تصمیم ناصر مبنی بر بهبودی روابط با امریکا و کودتای نظامی در 28 سپتامبر 1961م در سوریه، به خروج سوریه از این اتحادیه و انحلال آن انجامید.

 

 

بازگشت امام خمینی به ایران 

44 سال پیش در چنین روزی، دوازدهم بهمن سال 1357 هجری شمسی:

حضرت امام خمینی (ره)، رهبر فقید انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، پس از پانزده سال دوری و تبعید از وطن، درمیان استقبال پرشور مردم، قدم به خاک ایران اسلامی گذاشت. استقبال گسترده مردم آگاه و بیدار ایران از امام خمینی بی نظیر بود، به نحوی که می توان گفت در هیچ دوره ای از تاریخ معاصر، مردم از یک شخصیت محبوب خود، این چنین استقبال نکرده اند. امام خمینی (ره) پس از یک سخنرانی کوتاه تشکرآمیز در فرودگاه مهرآباد تهران، برای ادای احترام به شهیدان انقلاب اسلامی به مرقد آنها در بهشت زهرا رفت و در آنجا در میان انبوه خروشان جمعیت، سخنان مهمی ایراد و در فرازی از سخنان خود، بار دیگر دولت بختیار را دست نشانده شاه خواند و اعلام کرد: «من به پشتیبانی این ملت، دولت تعیین می کنم.» حضرت امام خمینی (ره) پس از بازگشت از مرقد شهدا در اقامتگاهی ساده در تهران اقامت گزید و به هدایت انقلاب اسلامی پرداخت تا سرانجام پس از گذشت ده روز از ورود ایشان به ایران، در روز 22 بهمن سال 1357، انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به پیروزی نهایی رسید. به همین دلیل، از روز دوازدهم بهمن، یعنی روز ورود امام خمینی (ره) به ایران تا بیست و دوم بهمن که روز پیروزی انقلاب اسلامی است، «دهه فجر» نامگذاری شده است و هر سال جشن ها و مراسم ویژه ای در این ایام برگزار می شود.

 

 

برگزاری نخستین جشنواره فیلم و تئاتر فجر 

40 سال پیش در چنین روزی دوازدهم بهمن سال 1361 هجری شمسی:

نخستین جشنواره فیلم و تئاتر فجر در تهران برگزار شد. در آستانه چهارمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و همزمان با آغاز دهه فجر انقلاب در سال 1361، نخستین جشنواره بین‌ المللی فیلم فجر و نخستین فستیوال سراسری تئاتر فجر در تهران برگزار شد. در این جشنواره که مهمانان خارجی و جمعی از هنرمندان، کارگردانان سینما و تلویزیون حضور دارند و برخی از آخرین ساخته‌ های فیلم‌سازان ایرانی و خارجی به نمایش درمی آید. جشنواره فیلم و تئاتر فجر مهمترین فستیوال هنری در جمهوری اسلامی ایران است. هر ساله دهها کارگردان و هنرمند ایرانی در دهه فجر تولیدات سینمایی و تئاتر را به نمایش در آورده و به بهترین هنرمند در بخش های مختلف ساخت فیلم و اجرای تئاتر سیمرغ بلورین اهداء می شود.

 

 

درگذشت دکتر حسن حبیبی، سیاستمدار و حقوقدان مشهور ایرانی

10 سال پیش در چنین روزی، 12 بهمن 1391 خورشیدی:

دکتر حسن‌ حبیبی، سیاستمدار، حقوقدان و دولتمرد ایرانی درگذشت. حسن حبیبی متولد سال ۱۳۱۵(1936) در تهران بود. او که توانسته بود مدرک دکترای جامعه‌شناسی و حقوق خود را از دانشگاه سوربون فرانسه اخذ کند سال ها رییس بنیاد ایران شناسی در جمهوری اسلامی ایران بود. وی هم‌چنین وزیر ارشاد دولت بازرگان، وزیر علوم و آموزش عالی و پس از آن وزیر دادگستری دولت میرحسین موسوی و معاون اول اکبر هاشمی رفسنجانی و دولت اولِ سیدمحمد خاتمی در ایران بود. دکتر حسن حبیبی ازجمله حقوق‌دانانی بود که پس از انقلاب ایران، پیش‌نویس متن قانون اساسی را با استفاده از قوانین اساسی سایر کشورها تهیه کرد. او که تا پایان عمر عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجمع تشخیص مصلحت نظام در جمهوری اسلامی ایران بود سرانجام در روز دوازدهم بهمن ماه ۱۳۹۱ (2013) در سن ۷۵ سالگی دیده از جهان فرو بست.

 

 

درگذشت آیت الله صافی گلپایگانی، فقیه و مجتهد ایرانی 

1 سال پیش در چنین روزی، 12 بهمن 1400 شمسی :

آیت الله لطف‌الله صافی گلپایگانی فقیه و مجتهد ایرانی و از مراجع تقلید شیعه در قم درگذشت. لطف‌الله صافی در ۱۹ جمادی‌الاول ۱۳۳۷ق (برابر با ۳۰ بهمن ۱۲۹۷ش) در گلپایگان متولد شد. تحصیلاتش را در گلپایگان آغاز کرد و ادبیات عرب، کلام، تفسیر قرآن، حدیث، فقه و اصول را تا پایان سطح، در زادگاه خود فرا گرفت. صافی گلپایگانی، در ۲۳ سالگی به قم هجرت کرد و در درس اساتید بزرگی همچون سید محمدتقی خوانساری، سید محمد حجت کوه‌کمره‌ای، سید صدرالدین صدر، سید محمدرضا گلپایگانی و آیت‌الله بروجردی حاضر شد. پس از چهار سال اقامت در قم، به‌مدت یک سال عازم نجف شد و در درس اساتید حوزه علمیه نجف تلمذ نمود.  پس از آن مجدداً به قم بازگشت و بیش از پانزده سال، در مجلس درس آیت الله سید حسین طباطبایی بروجردی شرکت جست و به یکی از شاگردان و مشاورین ویژه و اصحاب خاص ایشان مبدل گشت. پس از انقلاب اسلامی ایران، در سال ۱۳۵۸ به‌عنوان عضو مجلس خبرگان اول، انتخاب و در سال ۱۳۵۹ از سوی امام خمینی به عضویت شورای نگهبان منصوب شد و هشت سال دبیر این شورا بود/

 از ایشان، حدود هشتاد اثر فارسی و عربی چاپ شده است که برخی از آنها جایزه کتاب سال ولایت و کتاب سال مهدویت را نیز به‌دست آورده‌اند. کتاب منتخب الاثر درباره حضرت مهدی (عج) از آثار مشهور ایشان است که آن را به توصیه استادش آیت‌الله بروجردی نوشت.آیت الله صافی گلپایگانی در سن ۱۰۳ سالگی در قم درگذشت و طبق وصیتش در  حرم امام حسین(ع) در کربلا دفن شد.