تقویم تاریخ؛ از به دارآویختن علامه فضل الله نوری تا اشغال کویت توسط صدام

درگذشت ابن سکن، دانشمند و محدث مشهور عراقی

1092 سال پیش در چنین روزی، پانزدهم محرم سال 353 هجری قمری:

«ابن سکن» (EBN-E SAKAN)، دانشمند و محدث مشهور قرن چهارم هجری قمری، درگذشت. او درسال 294 هجری قمری در شهر بغداد به دنیا آمد و برای کسب علم و دانش به سرزمین های بسیاری سفر کرد. او در شهرهای مختلف ماوراء النهر، خراسان، عراق، شام و مصر استماع حدیث کرد و سرانجام در مصر اقامت گزید. به علت همین سفرهای متعدد و دیدار با محدثان مختلف، ابن سکن احادیث بسیاری می دانست. از میان آثار این دانشمند مسلمان می توان به کتاب «الحروف فی الصحابه» که در باب تاریخ و شرح حال یاران پیامبر اسلام (ص) نگاشته شده است، اشاره کرد.

 

 

تولد سید بن طاووس، فقیه و محدث مشهور عراقی

 

856 سال پیش در چنین روزی، پانزدهم محرم سال 589 هجری قمری:

«علی بن موسی بن جعفر» معروف به «سید ابن طاووس»، فقیه، محدث و از علمای بزرگ مسلمان در حله ـ از شهرهای عراق ـ متولد شد. او دوران کودکی و جوانی را در زادگاهش به فراگیری دانش گذراند. پس از آن به بغداد رفت و حدود 15 سال در آن شهر زیست. این دانشمند برجسته مسلمان در علم، فضیلت و پارسایی از مشهورترین علمای عصر خود به شمار می رفت و از اعتبار والایی برخوردار بود.ابن طاووس آثار متعددی تالیف کرد که از معتبرترین منابع اسلامی هستند. اثر معروف ابن طاووس به نام «اللهوف» در ذکر قیام امام حسین (ع) و وقایع عاشورا نگاشته شده که در نوع خود بی نظیر و از منابع موثق و معتبر دراین زمینه است و همواره مورد استناد اهل علم بوده است. این کتاب مکرراً در ایران، لبنان و نجف به چاپ رسیده است. از دیگر آثار سید بن طاووس، «سعدالسعود» و «الاقبال بصالح الاعمال» می باشد. وی در سال 664 هجری قمری، در 75 سالگی، وفات یافت.

 

 

 درگذشت عبدالمجید طالقانی، خطاط مشهور ایرانی

 

260 سال پیش (بر اساس برخی روایات) در چنین روزی، پانزدهم محرم سال 1185 هجری قمری:

«عبدالمجید طالقانی»، خطاط مشهور ایرانی در 35 سالگی درگذشت. وی با دست های توانای خود، آثاری آفرید که در هنر خوشنویسی کم نظیر بود و اکثر شرح حال نویسان او را استادی برجسته در این فن دانسته اند. عبدالمجید طالقانی ابتدا به خط نستعلیق و سپس خط شکسته پرداخت. از آثار ارزنده این خوشنویس ایرانی به جز نسخه ای از کلیات سعدی و چند اثر خطی پراکنده، چیزی به جای نمانده است . همچنین استاد طالقانی ذوق سرشاری در شاعری داشت. وی غزلیات دلنشینی سروده و دیوان شعر او به نام «دیوان خوش» معروف است.

 

 

به دار آویختن علامه فضل الله نوری، عالم متعهد و مبارز ایرانی

 

 114 سال پیش در چنین روزی، یازدهم مرداد سال 1288 هجری شمسی:

آیت ا... شیخ «فضل ا... نوری» ، عالم متعهد و مبارز در تهران توسط عوامل و فریب خوردگان استعمار به دار آویخته شد. او از فقهای طراز اول تهران بود و در ترویج اندیشه های اسلامی و عدالت گرایانه تلاش فراوان کرد. آیت ا... نوری در جریان مبارزات روحانیون و مردم علیه استبداد قاجار و برپایی انقلاب مشروطه ، از رهبران برجسته به شمار می رفت. وی در جریان انقلاب مشروطه و پس از تشکیل مجلس شورای ملی و تدوین متمم قانون اساسی ، از آنجا که برخی قوانین و مصوبات مجلس را مغایر با اسلام می دید ، به مخالفت برخاست و همراه عده ای از مبارزین در حرم حضرت عبدالعظیم در شهر ری - در جنوب تهران - تحصن کرد. شیخ فضل ا... نوری پس از آنکه مجلس شورای ملی پذیرفت قوانینی مغایر با شرع اسلام تصویب نکند ، از تحصـن خارج شد و به تهران بازگشت . پس از فتح تهران و پایان استبداد صغیر، عوامل استعمار با سوء استفاده از شرایط موجود ، شیخ فضل ا... نوری را که سال ها برای سرنگونی استبداد و حاکمیت اسلام مبارزه کرده بود، به بهانه حمایت از استبداد، در چنین روزی به شهادت رساندند.

 

 

درگذشت الکساندر گراهام بل، مخترع تلفن 

 

101 سال پیش ، در روز دوم اوت سال 1922 میلادی: 

«الکساندر گراهام بل» (Alexander Graham Bell )، مخترع اسکاتلندی – آمریکایی درگذشت. وی در سال 1847 در اسکاتلند به دنیا آمد و پس از ابتلا به بیماری سل ، با خانواده به کانادا و سپس آمریکا رفت. بل در آمریکا کار روی انتقال صدا را آغاز کرد و پس از آشنایی با «توماس واتسون» آزمایش ها را جدی تر پی گرفت تا آنکه در سال 1876 موفق به اختراع تلفن شد . البته اختراع گراهام بل تاکنون تغییرات بسیاری یافته و بشر به انتقال صدا بدون استفاده از سیم یا تلفن همراه دست یافته است.

 

 

درگذشت هیندنبورگ، سیاستمدار برجسته آلمانی

 

 89 سال پیش، در روز دوم اوت سال 1934 میلادی: 

مارشال «پل فون هیندنبورگ» (Paul von Hindenburg) نظامی و سیاستمدار برجسته آلمانی درگذشت. وی در سال 1847 متولد شد و در هجده سالگی به ارتش پیوست. در جریان جنگ های وحدت آلمان در قرن نوزدهم، هیندنبورگ از خود لیاقت نشان داد و مورد تقدیر قرار گرفت. درپی آغاز جنگ جهانی اول، با آنکه وی بازنشسته شده بود ، دعوت به همکاری شد و باز هم پیروزی هایی را برای آلمان به ارمغان آورد. اما در اواخر جنگ، وقتی این فرمانده آلمانی نشانه های شکست را مشاهده کرد ، از ویلهلم دوم آخرین امپراتور آلمان خواست به جنگ پایان دهد . اصرار وی بر این موضوع ، موجب برکناری اش شد. پس از پایان جنگ جهانی اول و شکست آلمان، مارشال هیندنبورگ در اوج بحران سیاسی و اقتصادی این کشور، در سال 1925 به ریاست جمهوری برگزیده شد. همزمان با ریاست جمهوری وی ، ناسیونالیسم افراطی به رهبری آدولف هیتلر در آلمان اوج گرفت و هیندنبورگ یک سال قبل از مرگش در سال 1933 ، مجبور شد هیتلر را به صدراعظمی برگزیند. پس از مرگ این نظامی و سیاستمدار آلمانی ، هیتلر خودرا پیشوای آۀمان نامید و مقدمات جنگ جهانی دوم را آماده کرد.

 

 

پایان کنفرانس پوتسدام درباره جنگ جهانی دوم

 

78 سال پیش در چنین روزی برابر با دوم اوت 1945 میلادی:

کنفرانس «پوتسدام» پایان یافت. سومین و آخرین کنفرانس سران متفقین در زمان جنگ جهانی دوم از روز هفدهم ژوئیه تا دوم اوت 1945م. در شهر پوتسدام ، نزدیک برلین ، با حضور استالین، ترومن و چرچیل، رهبران وقت شوروی، امریکا و انگلستان برگزار شد. البته در میانه راه، چرچیل در نتیجه شکست در انتخابات پارلمانی انگلیس ، جای خود را به کِلِمنت اَتْلی داد. کنفرانس پوتسدام بیشتر به بحث درباره توافق ‏های کنفرانس یالتا و نحوه اجرای آن و آینده آلمان اختصاص داشت. در این کنفرانس، استالین در اجرای توافق محرمانه‏ ای که در کنفرانس یالتا در فوریه 1945م به دست آمده بود ، قول داد پس از بازگشت به مسکو به ژاپن اعلان جنگ بدهد. این امر هزینه چندانی برای شوروی نداشت زیرا کمتر از یک ماه بعد ، جنگ جهانی در آسیا نیز به کلی پایان یافت. هم‏چنین ترومن، رئیس جمهوری آمریکا در جریان کنفرانس پوتسدام به استالین اطلاع داد که امریکا به بمب هسته ‏ای دست یافته و ممکن است آن را علیه ژاپن به کار ببرد . بنابراین شکست ژاپن در جنگ امری حتمی بود و استالین از شرکت در جنگ با ژاپن ، ریسک نمی‏ کرد. اولین اقدام پس از پایان کنفرانس پوتسدام، دستور ترومن برای بمباران هسته‏ ای ژاپن در ششم و نهم اوت همان سال بود که به قتل عام صدها هزار نفر و شکست نهایی ژاپن انجامید.

 

 

اعتراف صریح سازمان ملل به استفاده عراق از سلاح های شیمیایی علیه ایران

 

35 سال پیش، در روز یازدهم مرداد سال 1367 هجری شمسی:

هیات تحقیق اعزامی سازمان ملل متحد به ایران و عراق، با انتشار دو گزارش اعلام کرد که رژیم سابق عراق در جریان جنگ با ایران ، بارها از سلاح های شیمیایی علیه نیروهای ایرانی استفاده کرده است. این اولین اعتراف صریح سازمان ملل به استفاده گسترد از سلاح های شیمیایی توسط ارتش عراق علیه ایران بود. با این حال شورای امنیت در واکنش به استفاده نظامیان صدام حسین از سلاح های شیمیایی ، قطعنامه ای علیه رژیم بعثی عراق صادر نکرد. این رژیم در طول 8 سال جنگ تحمیلی علیه ایران ، بارها از سلاح های شیمیایی علیه رزمندگان و مردم غیرنظامی ایران استفاده کرد ، اما به دلیل حمایت قدرت های غربی که در تولید این سلاح با صدام همکاری می کردند ، تحت فشار بین المللی قرار نگرفت. به همین دلیل، ساعاتی پس از انتشار گزارش های هیات تحقیق سازمان ملل مبنی بر به کارگیری سلاح شیمیایی توسط عراق ، جنگنده های عراقی شهر اُشنویه - در غرب ایران - را هدف بمب های شیمیایی قرار دادند که در نتیجه، 2400 نفر از مردم این شهر مجروح شدند. هیات تحقیق سازمان ملل، انجام این حمله توسط عراق را که پس از پذیرش آتش بس توسط ایران انجام شد، تایید کرد.

 

 

اشغال کویت توسط ارتش صدام

 

 33 سال پیش، در روز دوم اوت سال 1990 میلادی:

ارتش رژیم متجاوز بعثی عراق با حمله به همسایه جنوبی خود - کویت - این کشور را اشغال کرد. این دومین تجاوز ارتش عراق ، پس از حمله به ایران در سال 1980 میلادی بود. رژیم صدام همواره درباره کویت ادعای ارضی داشت و این کشور را استان نوزدهم عراق می دانست. رژیم صدام قصد داشت با اشغال کویت که از منابع غنی نفت برخوردار است ، ضمن احراز جایگاه قدرت برتر در منطقه خلیج فارس ، رهبری جهان عرب را به دست گیرد . اما تجاوز عراق به کویت ، واکنش منفی شدیدی را در جهان علیه رژیم سابق بغداد برانگیخت. کشورهای جهان و شورای امنیت، این اقدام عراق را محکوم کردند و خواستار خروج ارتش این کشور از کویت شدند. همچنین تعدادی از کشورها به رهبری آمریکا ، نیروهای خود را برای اخراج ارتش عراق از کویت ، به خلیج فارس اعزام کردند. با وجود نزدیک به هفت ماه رایزنی های سیاسی ، رژیم صدام حاضر به خارج کردن نیروهایش از کویت نشد و در نتیجه متحدین با حمله به عراق و وارد کردن تلفات و خسارات سنگین به ارتش و مردم این کشور، در 28 فوریه سال 1991 به اشغال کویت پایان دادند.

 

 

 درگذشت آیت الله حسینی شهرستانی، عالم و فقیه برجسته عراقی

 

 26 سال پیش، در روز یازدهم مرداد سال 1376 هجری شمسی:

 آیت الله «سید عبدالرضا حسینی شهرستانی» عالم و فقیه برجسته عراقی دار فانی را وداع گفت. وی در سال 1299 ه.ش در شهر مقدس کربلا متولد شد . وی در جریان تحصیلات دینی ، از محضر اساتید معروف بهره گرفت تا آنکه خود مجتهدی فاضل شد و شاگردان بسیاری را تربیت کرد. آیت الله شهرستانی در کارهای عام المنفعه فعال بود و مدرسه ، مسجد و درمانگاه برای مردم تاسیس کرد. در عین حال وی با موج تبلیغات چپ گرایانه نیز به مقابله برخاست و با چاپ مجله ای به شبهات دینی نسل جوان، پاسخ های مستدل داد. گسترش فعالیت های این عالم آگاه باعث شد تا رژیم بعث عراق وی را از این کشور اخراج کند و آیت الله شهرستانی به مشهد در ایران آمد. وی کتاب هایی را نیز به رشته تحریر درآورد که از جمله می توان به «المهدی الموعود»، «نوروز در اسلام» و «الصلاة الجمعه فی عصر الغیبه» اشاره کرد.

 

 

 روز ملی مقدونیه 

 

دوم اوت روز ملی مقدونیه است:

کشور مقدونیه در جنوب شبه‏ جزیره بالکان و در جنوب شرقی اروپا قرار گرفته است. مساحت این کشور 25/713 کیلومتر مربع و جمعیت آن حدود 2 میلیون نفر است . پایتخت مقدونیه، اسکوپیه نام دارد و واحد پول آن دنار است . بیش از 50 درصد مردم مقدونیه پیرو آیین ارتدوکس و حدود 30 درصد نیز از مسلمانان اهل سنت هستند. زبان رسمی سکنه این کشور، مقدونی است ولی زبان‏ های ترکی ، صربی و آلبانیایى نیزدر آن عمومیت دارد. بیتولا، پریلپ و کومانوو از شهرهای مهم مقدونیه هستند. تاریخ قدیم مقدونیه ، مرتبط با دوره یونان باستان است . در سال 700 قبل از میلاد، اقوامی که مقدونی نامیده می ‏شدند، در این محل سکنی گزیدند و ظرف مدت 300 سال ، تبدیل به یک قدرت منطقه ‏ای شدند اما پس از چندی، حکومت مقدونی نیز مضمحل و مقدونیه جزئی از امپراتوری روم شد. طی قرون متمادی، این منطقه، بین روم، عثمانی و بلغارستان دست به دست می ‏شد . مقدونیه در اواخر قرن نوزدهم در اختیار عثمانی قرار گرفت. از همین زمان جنبش ‏های استقلال‏ طلبانه در این منطقه شکل گرفت که به انقلاب سال 1903 منجر شد ولی به نتیجه نرسید . پس از پایان جنگ جهانی دوم و قدرت ‏یابی حزب کمونیستِ یوگسلاوی ، منطقه مقدونیه به یکی از جمهوری‏ های شش‏گانه یوگسلاوی تبدیل شد و سرانجام در روز هشتم سپتامبر 1991م استقلال خود را اعلام کرد. 2 اوت سال‏روز انقلاب سال 1903م ، روز ملی مقدونیه نام گرفته است.